Vandaag heb ik een heerlijk rondje kunnen fietsen, nu de ergste rotzooi van de wegen is verdwenen.
Voor het eerst sinds tijden weer eens boven de 100 kilometer gekomen en dat viel niet mee.
De temperaturen deden voorkomen alsof het alweer lente was geworden.
De sneeuw smolt als sneeuw voor de zon.
Maar dan zonder zon.
Al deed die zon af en toe wel een moedige poging het wolkendek te doorbreken.
De wind en regen deden voelen alsof het herfst was.
Gelukkig had ik 'flexe' waterdichte overschoenen en een schaamplank.
Alleen hielpen die niet tegen de NS-terreur (3 spoorwegovergangen binnen 2 km en het was 3 keer raak)
Helaas was het na het keerpunt bij Nieuwerbrug ook gedaan met de pret en was het buffelen tegen de wind. Zelfs een spaakloos wiel hielp niet meer.
En dan denk je dat alle wegen sneeuwvrij zijn, krijg je dit. Maar dat was te verwachten als je vlakbij Snowworld bent.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten