zaterdag 9 maart 2013

Beter in bed blijven liggen

“Jos, als jij nou even een verslag van de koers gaat schrijven. Kan je die vanavond al opsturen?”
“Tuurlijk, zal ik het voor je twitteren tijdens de koers?” Roep ik terug naar ploegleider Arno.
Een stukje schrijven heb ik meestal niet zo’n moeite mee. In een koers gebeurt er vaak voldoende om een boek mee vol te schrijven. Mits je het snel op papier zet, want na een week ben je 95% alweer vergeten. En na een jaar weet je alleen nog dat ene moment te herinneren dat binnen 200 meter neutralisatie al een renner zijn fiets onder de voorrijwagen parkeert. Hop, wiel doormidden en aan het geluid te horen zal zijn carbon frame hier ook niet zo goed tegen kunnen.

De koers wordt stilgelegd en daar sta je dan, te bibberen in de regen bij een graad of 5.
Mooi moment om dat geluid wat je net van je voorrem af hoorde komen eens nader te gaan onderzoeken. Remkabel driekwart doormidden. Als we toch even stilstaan en iedereen zijn zenuwen in de berm probeert te deponeren, snel naar de ploegleiderswagen. Geen reservefiets, dus dan maar met dit risico’tje gaan koersen. Arno is scherp en wijst me erop dat op dat moment de koers alweer vertrekt en even voel ik me Bram Tankink (zoals in dit filmpje: ).

Zonder neutralisatie nu, want dat was schijnbaar te moeilijk voor ze. Gelijk tussen de auto’s terugkoersen naar de staart van het peloton om precies op tijd tussen de eerste grote valpartij door te slalommen. Gelukkig ken ik de omgeving en weet ik waar de bochten af te snijden zijn. Zo kan ik aardig wat plekken opschuiven en een beetje verhullen dat ik het al best zwaar heb. De kou en regen slaan op mijn lichaam en ondanks de zware inspanning wil het nog niet echt warm worden. Ook de hoofdpijn die ik probeerde te verdrijven met een paracetamol wordt heftiger. Misschien had ik beter in bed kunnen blijven liggen. Het wordt er ook niet makkelijker op als midden in het pak ineens twee vreemde auto’s opduiken. Blijkbaar had de organisatie wel meer dingen niet onder controle. Het leverde wat gevloek en een langerekt peloton op. Als een typisch Nederlandse koers moet het direct op de kant. Alle pannenkoeken gaan overboord en ik zit erbij. Helaas, eerste koers van het jaar DNF.