Goede start in Rijsenhout

Afgelopen donderdag heb ik in Rijsenhout voor het eerst sinds het omzetten van mijn licentie een koersje gereden. Nou was het niet mijn eerste wedstrijd tussen de elite, maar toch wel weer even wennen. Waar sta ik nou eigenlijk?

Doelstellingen vooraf: paar envelopjes pakken en top 20. Een voorzichtige doelstelling want ik wist immers niet wat voor rondje het was, en of het mij wel zou liggen. Het parcours was een vierkant met de helft asfalt en de helft klinkers. Dat de gemiddelde snelheid boven de 45 km/u uit zou komen was dus geen verrassing. Dit bleek mij goed af te gaan want ik kon makkelijk volgen en toen er halverwege de koers een kansrijke groep van 11 een gaatje had gekregen, kon ik vanuit het peloton prima die achterstand dichtpoefen.

Toen er 15 rondes voor het einde een groep van 5 wegreed was ik echter niet alert en dus reden we voor plek 6. In de finale heb ik nog gereageerd op een uitval, maar met z'n tweeën konden we niet vooruitblijven. Mijn sprint was hierdoor wel flink afgebot, dus zat er niet meer in dan een tiende stek. Wel een klassering waar ik tevreden kan zijn.

Ik kijk verlangend uit naar komende zaterdag, wanneer de Omloop Hoeksche Waard verreden zal worden. Een clubklassieker over 168 km die mij wel ligt (en waar ik ook wel eens lig). Eens zien of ik daar potten kan breken.

Nieuwe stap

Het wielerseizoen is voor mij goed begonnen, kan ik wel zeggen.

Met een goede (snelle) basis kwam ik de winter uit. De paar schaatstrainingen die ik meepakte zorgden voor voldoende kracht in de benen en de baanwedstrijden zorgden voor de snelheid. Ik kon er zo direct bij de start van het seizoen al staan.

Trainingswedstrijden gingen me makkelijker af dan ooit en bij mijn tweede echte criterium mocht ik gelijk al bloemen in ontvangst nemen voor een 2e plek. In de tweedaagse klassieker Omloop der Peel gokte ik op een sprint en die bracht mij een 5e plaats in de eerste etappe en een overwinning in de tweede etappe. Enorm tevreden dus, zeker ook hoe ik me nog voelde na zo'n 130 km. Winst in criteriums bleef echter uit. Nog twee keer 2e geworden, maar sterk was ik wel.

Bij de tweedaagse klassieker Hel van Brabant startte ik dus met podium-ambities. De eerste etappe leende zich voor een mooie eindsprint, maar een kopgroep van 4 voorkwam een overwinning. Ik moest ook wel heel diep gaan om terug te komen na een lekke band. Dag twee was zwaar, met behoorlijk wat wind. Ik kon wel goed van voren blijven rijden en probeerde ook een aantal keer te ontsnappen. Dit bleek niet meer mogelijk dus gokte ik op de eindsprint in een groep van iets meer dan 30 man. Met flinke overmacht kon ik nu wel als eerste de streep passeren, met bloemen, een beker en champagne tot gevolg.

Nu is het tijd voor een stapje hoger. Ik zal vanaf nu uitkomen in de Elite-categorie. Klinkt heel wat, maar iedereen kan een licentie aanvragen. Ik wel hoop/verwachting/ambities dat ik hier in de sprint (als het zover komt) ook wat te vertellen heb. Eerste eikpunt wordt de Omloop Hoeksche Waard op 28 mei. 168 km over smalle dijkjes, door de wind in de mooie Hoeksche Waard. Ik heb er zin in!