13e op het NK Elite amateurs

Het NK voor Elite zonder contract zit erop.

Vooraf had ik het heel voorzichtig aangestipt als een van mijn doelen voor dit seizoen. Voorzichtig, want de kans dat ik me zou plaatsen hiervoor was vrij klein.
Top 15 rijden in Omloop Hoeksche Waard of op het podium bij het Districtskampioenschap. Dat laatste lukte me en dus mocht ik alsnog aan de start van het NK verschijnen.
Doel: uitrijden. Ik had immers nog niet eerder zo'n lange koers gereden (180 km) en daarbij kwam dat de weergoden ons niet goed gezind waren. De voorspellingen -regen en wind- kwamen uit en dus waren we bijna al verzopen voordat we vertrokken waren.

Niet bekend met het rondje hoopte ik er maar het beste van. Achteraan gestart, dus heb ik hard moeten werken in het begin. De eerste twee uur was het regelmatig op het kantje en heb ik vaak gedacht aan afstappen, een mogelijke lekke band, "per ongeluk" de kant in sturen of weet ik het wat nog meer voor flauwe smoesjes om maar niet door te hoeven rijden.

Toen we over de helft waren en er al enkele groepjes waren weggereden en weer waren ingerekend zakte het tempo iets. Het precieze koersverloop weet ik niet (zat te ver van achter natuurlijk) maar er maakte zich volgens mij een groep van 10 los, waarvan we er later nog een paar oppikten, maar het grootste deel kon wegblijven.

Bij het ingaan van de laatste ronde (ik reed toen in laatste positie) reden we dus nog voor een top-10 klassering. Ik hoopte in eerste instantie dat het op een peloton-sprint zou uitdraaien (dan hoefde ik het minste te doen ), maar wist eigenlijk al dat er nog renners gingen proberen weg te rijden.

Toen ik bezig was met opschuiven naar voren, reden er een paar plukjes renners weg. Zelf had ik geen zin om daarop te reageren, maar het wiel waar ik in zat (en bijbehorende renner met zijn fiets, waar dit wiel aan toebehoorde) besloot van wel. Dus ben ik in zijn wiel (weet niet eens meer wie het was...) meegelift en zo kwamen we met een groepje van 6 ofzo voor het peloton uit te rijden op zo'n 8 km van de finish. We raapten nog een paar man op en reden zo met een man of 9 kop over kop richting de finish. In de laatste kilometer demarreerden er nog 2 man en kon ik ook niet meer dan volgen en sprinten tot de kramp tot achter mijn oren zat. Met als resultaat een 13e plek.

Een prestatie waar ik echt heel blij mee ben en kan zijn. Vooraf had ik hier zeker voor getekend. Immers was ik pas 3 weken Elite, had ik nog nooit deze afstand gereden en was het beestenweer. Nu even rust pakken om deze zomer weer te kunnen knallen.

Foto's met dank aan cyclefoto.nl

Op naar het NK!

Afgelopen pinkstermaandag werd in Hardinxveld-Giessendam het Districtskampioenschap van Zuid-Holland verreden. Behalve de titel Districtskampioen, een bosje bloemen en zoenen van de rondemiss was hier nog iets belangrijkers te verdienen voor mij. Het was de laatste mogelijkheid om me te plaatsen voor het NK voor Elite zonder contract (de jongens die dus nog geen prof zijn).

Met een podiumplaats zou ik direct toegelaten worden tot dit NK. Het doel stond dus vast.

De koers zelf ging over een omloopje van zo'n 4,5 kilometer met daarin 2 viaducten. Hetzelfde dus als vorig jaar, toen ik bij de Amateurs reed. Nu was alleen de totale lengte van de koers wat langer (100 km).

Bij de start kwam de regen al gestaag naar beneden en tijdens het eerste half uur van de koers werd dit niet veel beter. Daarna stopte het met regenen maar hadden we nog wel last van de nattigheid. Zeker de laatste bocht voor de finish, die voor de gelegenheid voorzien was van nieuw asfalt, gebood toch wel enige voorzichtigheid.

Het eerste uur van de koers is mij niet echt bijgebleven. De benen waren prima, maar ik wist dat ik me moest sparen om op het eind nog mee te kunnen doen. Zo kwam ik halverwege de koers in een kopgroep van 16 te zitten, zonder dat dat mij veel inspanning kostte. Toen we eenmaal een klein gaatje hadden en de groep doorkreeg dat dit wel eens 'de slag' zou kunnen zijn ging het tempo nog wat omhoog en heb ik ook mijn deel van het kopwerk gedaan.

Het gat met het peloton bleef beperkt en dus was er geen tijd voor demarrages en ontsnappingen uit onze groep. Dit speelde in mijn kaart, want ik zag het graag eindigen in een sprint met deze groep.

Helaas dacht Erik Jan Kooijman daar anders over en demarreerde in de laatste ronde. Hem zagen we helaas pas na de finish weer terug. Ik koos voor de zekerheid en ben niet in de achtervolging gegaan. Ik moest op het podium komen en het risico om na een mislukte achtervolging daarnaast te vallen was mij te groot.

In de eindsprint bleek ik nog veel over te hebben, maar helaas koos ik de verkeerde kant van de weg en werd ik klemgereden. Toen ik mezelf daar weer uit gestuurd had was de finish te dichtbij om verder te komen dan de 4e plek. Gelukkig waren de twee man voor mij beloften, dus mocht ik op het podium de zilveren medaille bij de Elite in ontvangst nemen. Een geweldige opsteker en nu mag ik ook nog naar het NK!

Dank voor de foto's van: FotografieKarin, Harfoto.nl & Cyclofoto

Hoeksche Waard uit, altijd lastig

Omloop Hoeksche Waard was een tegenvaller. De wind bleek voor mij een te zwaar obstakel.

Kon ik bij de Amateurs nog fluitend 130 kilometer klassiekers uitrijden, nu moest ik vol aan de bak om niet gelost te worden. En dat werd ik uiteindelijk. Ik had mij al wel ingesteld op afzien en wist dat ik voorin moest zitten om niet gelijk eraf te liggen. Dat lukte wel redelijk: ik was de laatste die de 'eerste groep' moest laten lopen.

Natuurlijk had ik daarbij moeten zitten, maar dat wilde net niet meer lukken. Volgende keer moet ik daar wat meer wringen om hem er toch bij te krijgen. Nu moest ik van deze inspanning herstellen en daarbij zakte ik pardoes te ver door het peloton heen. Dat ging een aantal kilometers goed, maar toen het weer op de kant ging was ik weer gezien. Ik waaierde van groepje naar groepje (dan weer mensen oppikken, dan er weer afwaaien) en na 55 kilometer (van de 168) was het gedaan en was de koers voor mij over.

Beetje teleurstellend resultaat (ik had wel de hoop hem uit te kunnen rijden), maar wel leerzaam. Laat de volgende klassieker maar komen (al weet ik nog niet welke dat gaat worden).

Criteriums rijden gaat me wel wat beter af. De Ronde van Lekkerkerk was voor mij ook een goede training voor de klassiekers. Met 2x 40 km retour en 100 km koers, was het voor mij de langste 'rit' van dit jaar. En daarbij dus 100 km volle bak, want het tempo lag hoog in Lekkerkerk. Ik kon een paar envelopjes meepakken, maar in de eindsprint kwam ik tekort. Deze werd eigenlijk al verreden op het rechte eind voor de laatste bocht. Wie daar met 60+ doorheen durfde en er als eerste uitkwam won de sprint. Met een 17e plaats kon ik tevreden zijn, want ik reed ook nog eens het laatste half uur zonder drinken.

Volgende koers: Wielerronde van Honselersdijk, lekker in de buurt!