Met een dikke streep (eronder wel te verstaan) stond het Districtskampioenschap van Zuid-Holland in de agenda genoteerd. Hier moest het gebeuren. De benen waren goed, maar die spoorden niet met het resultaat.
We stonden met liefst 7 man (van bijna 60 amateurs A) van WTOS aan de start. Meerdere mannen waren in vorm, dus hadden we genoeg paarden om op te wedden. De koers ging over 13 rondes en een totaal van 60 kilometer.
Het oude rondje van Hardinxveld-Giessendam was een mooi vierkant parcours met twee viaducten en een lange aankomstlijn. Deze leek gemaakt voor een massasprint, wat mij in de kaart zou spelen. Wegens omstandigheden hebben ze dit rondje jammer genoeg aan moeten passen.
Het rondje bestond nu uit twee lange rechte stukken weg parallel aan een spoorbaan. Twee maal moest er een viaduct “bedwongen” worden om over het spoor te geraken. Door de aanpassing van het parcours lag er nu bij het opdraaien van de een en het afdalen van het andere viaduct een mooie 180 graden rotbocht.
De eerste ronde vond ik een mooi plekje in de buik van het peloton. Lekker uit de wind, niet te ver van achter en ook niet te ver van voor. Helaas ging het na 1,5 ronde toch mis. Ik bleek toch te ver van achter en niet ver genoeg van voren te zitten. Een man of 15 wisten op het stuk wind mee los te komen van het peloton en hadden snel een gaatje geslagen.
De eerste ronde vond ik een mooi plekje in de buik van het peloton. Lekker uit de wind, niet te ver van achter en ook niet te ver van voor. Helaas ging het na 1,5 ronde toch mis. Ik bleek toch te ver van achter en niet ver genoeg van voren te zitten. Een man of 15 wisten op het stuk wind mee los te komen van het peloton en hadden snel een gaatje geslagen.
Voordat de achtervolging in het peloton goed georganiseerd was waren we al 2 rondes verder en was het gat zo’n 20 seconden. Organisatie bleek ook relatief, want weer een aantal rondes verder was er met het gat weinig gebeurd, ondanks inspanningen van mijn ploegmakkers.
Halverwege de koers ben ik ook serieuzer mee gaan draaien om te proberen de boel op de rails te krijgen en alsnog aan te sturen op die massasprint. Ondertussen stond de deur achteraan het peloton open. De groep werd steeds kleiner, ondanks dat er een paar renners terugvielen uit de kopgroep en het tempo begon te zakken.3 rondes voor het einde was bij de meesten de hoop op hergroepering vervlogen. Toen er vooraan gespeculeerd ging worden en in de laatste ronde nog eens flink gas werd gegeven pakten we nog een paar mannetjes terug. Voor de winst kwamen we te laat.
Ik sprintte naar een 11e plek. Er had meer ingezeten, maar niemand had er rekening mee gehouden dat zo een vroege vlucht stand ging houden. Beter kan ik de hand in eigen boezem steken: ik had erbij moeten zitten, maar had het verkeerde spoor gekozen.
Fotodank verschuldigt aan: Kees van der Stoep / Harfoto
Tsja, als de conducteur op z'n fluitje blaast, moet je op die trein stappen. Of zoiets. Maar plaats 10 bij de A's is 'gewoon' heel netjes! Mag ik dat zo zeggen? Ja, dat mag ik zo zeggen.
BeantwoordenVerwijderenJoh Aansteller! Nr. 11 is al 57 mensen beter als de laatste ;) (zoals mam dat zou zeggen). Tis wel 10 slechter als de eerste, maar he, zij hebben niet een half schaatsseizoen ervoor gehad wat nergens op leek uit te draaien en tijd heeft gevreten :P
BeantwoordenVerwijderenEn op een spoor fietsen met die dunne bandjes lijkt me niet heel fijn, bovendien kan je dan niemand inhalen ;)