Nattigheid

In augustus zijn er veel mogelijkheden om wedstrijden te rijden, dus heb ik me voor een flink aantal ingeschreven. Ik ben van mening dat je door heel veel te rijden niet direct de allerbeste uitslagen kan rijden. Wat ik wel denk, is dat je er snel koersinzicht mee opdoet, wat op den duur wel nuttig is (en waar ik nog een gebrek aan heb). Daar zet ik dus op in.

Nu twee weken en 9 koersen verder, kan er al het een en ander opgemaakt worden. Met het koersinzicht wil het nog niet echt vlotten (anders had ik immers al een keer gewonnen).
Daarnaast is het weer niet bepaald zomers te noemen. Nou hoeft dat niet in mijn nadeel te zijn, want mijn beste uitslagen dit jaar (DK en NK) reed ik ook in de nattigheid.
Waar ik wel achter ben is dat Veloflex bandjes en regen geen goede combinatie vormen. Dat moest ik in Zevenbergen bekopen waar ik in een fout aangesneden bocht weggleed en het asfalt kuste. De schaafwonden vallen gelukkig mee.

Resultaten (ook niet onbelangrijk) zijn wisselend. In Tiel kon ik de laatste rondes wegrijden (en -blijven) uit het peloton voor plek 7. In Burgh Haamstede won ik de pelotonsprint, maar helaas met 4 man vooruit. Bij de andere koersen heb ik van alles geprobeerd, maar dit leverde vaak niet het gewenste resultaat. Wel altijd bij de eerste 30; de ene keer met meer moeite dan de andere keer.

Hopelijk kan ik dit seizoen nog een keer op het podium komen. Het zou helemaal mooi zijn als dat lukt bij de Ronde van Delft. Een thuiswedstrijd, dus de moraal is hoog.

Foto's met dank aan Soffers fotografie