Bluf

In een vlaag van verstandsverbijstering ben ik met mijn moeder een (soort van) weddenschap aangegaan. Zij had gister een bedrijvenloop, een hardloopwedstrijd over 5 kilometer, waarvoor ze al een tijdje aan het trainen is. Bang om af te gaan, vandaar het trainen. Haar doel was om binnen het half uur te finishen. Nou weet ik wel dat ze dat kan, maar ze is totaal niet competitie-gericht (ik heb het niet van haar dus ;-) ).

Om haar dus wat te motiveren om toch zo hard mogelijk te lopen werd er maar een weddenschap opgezet. Voor elke minuut die ze onder het half uur zou lopen zou ik een keer het trainingsrondje afleggen. Een beetje bluf dus, want stel dat ik haar kunnen niet goed inschat en ze ineens 25 minuten loopt.... Dan moet ik dus 5 rondjes van 4,1 kilometer afleggen... Een halve marathon dus, terwijl de laatste keer dat ik serieus mijn loopschoenen heb uitgelaten zeker een jaar geleden is.

Gelukkig bleef voor mij de schade beperkt, maar moeders wist wel in 28 minuten het parcours af te leggen. Zij blij met haar prestatie, ik blij met haar prestatie, ik minder blij met die weddenschap. Vanochtend dus gelijk maar werk van gemaakt.

Resultaat: na 1 ronde (19 minuten, 18 seconden) al een dikke blaar op mijn hiel. Wielrenners moeten ook niet gaan hardlopen. Die tweede ronde komt morgen wel.