Verrot

Ik moet toegeven dat ik af en toe wat laks ben geweest met updaten, maar deze week had ik daar een gegronde reden voor (begrafenis oma, RIP).

Vorige week zondag waren de clubkampioenschappen op de weg en in het bos bij mijn cluppie WTOS. Eigenlijk zou ik alleen aan de wegrace deelnemen, maar na een week eerder bagger geproefd te hebben wilde ik ook wel eenmalig proberen de MTB titel te claimen.

De koers op de weg liep voor mij niet verkeerd, omdat er nooit te hard werd gedemarreerd. Ik kon op het selectieve parcours goed meekomen en begon onderweg al van de overwinning te dromen. Helaas gokte ik de laatste ronde op het verkeerde wiel, toen Wouter wegreed en er een gaatje viel. De sprint om plek twee was gelukkig wel voor mij, al zat er een zure nasmaak bij.

Herkansing bij de mountainbike wedstrijd, al is het niet zo dat ik daar direct om de prijzen meestrijd. Het parcours was voor mij veel te technisch dus mijn doel was het beperken van het verlies. Het bleek nog slopender dan ik dacht en ik was al blij dat ik het er levend van af bracht. Uiteindelijk belandde ik op een vierde plek, voor een niet-mountainbiker toch niet gek.

Een dag eerder had ik al een 6e plaats gescoord in Dordrecht, waar ik het in de sprint had afgelegd. De (achteraf verkeerde) keuze om te demarreren op een halve ronde voor het einde zorgde ervoor dat ik mijn eigen sprint ondermijnde.

Verrot van een weekendje wedstrijden had ik besloten de rest van de week de fiets een beetje te mijden. Nu weer volledig hersteld, dus volgende week weer terug in het Twee-landen koers slachtveld.