Laatste wedstrijd, laatste kans

Eindelijk is ie er dan. En hij smaakt heerlijk. Hij smaakt zoet, hij smaakt naar meer. Waar ik al een tijdje op jaag is nu dan eindelijk gelukt. Mijn eerste overwinning bij de amateurs is binnen!

Het is leuk om je (weg-)wielerseizoen te eindigen met een NK. Net als vorig jaar, stond ik weer aan de start voor een Nederlands Studenten Kampioenschap. Ditmaal bij de Amateurs A&B, waar toch wel een paar sterke mannen hun gezicht lieten zien.

Voor deze wedstrijd was er veel animo binnen de vereniging. We hadden liefst 15 inschrijvingen bij de amateurs. Precies zoals het hoort! Deze intimiderende hoeveelheid WTOS’ers zou de tegenstanders voor de koers al schrik aanjagen. Het probleem blijft dan: hoe zorg je er voor dat je ook de koers wint?

Veel mogelijkheden, lastige keuzes. Uiteindelijk liep het allemaal een beetje zoals verwacht. Het 5,5 km lange, vlakke parcours was niet selectief genoeg om een massasprint te voorkomen. Dit speelde wel in mijn kaart.

De hele wedstrijd heb ik me verstopt in het peloton, met alleen maar de eindsprint in mijn achterhoofd. Efficiënt rijden was het devies en dat lukte wonderbaarlijk goed. In de laatste ronde moest ik beslissen in welk wiel ik wilde zitten voor de sprint. Ik zag dat Gijs Brouwer een aantal ploegmaten voor hem had rijden en wist dat hij sterk was. Ik moest vechten om zijn wiel, want ook Michel Reuser had het hierop voorzien. Gelukkig kreeg ik nog wat steun van ploeggenootjes die me uit de wind konden houden.

Bij het ingaan van de laatste bocht, op 500 meter van de finish, zat ik in het derde wiel. Uit de bocht ging Gijs vol aan en hij pakte gelijk een gaatje. Hierdoor moest Michel ook flink gas geven en ik kon in zijn wiel mee. Ik moest wachten, want ik wilde pas op 200 meter voor de streep aangaan. Vooraf had ik uitgemeten dat dat punt lag bij laatste verkeersdrempel voor de finish. Hier kwam ik uit het wiel en met een goede versnelling kon ik de sprintoverwinning naar me toe trekken.

Voor mij was dit een perfecte race. Daarin waren er geen verbeterpuntjes meer te vinden. Waar ik nog wel even op moet oefenen is het juichend over de finish komen. Dat is een vak apart. Ook op het podium voelde ik me nog een beetje ongemakkelijk, maar ik denk niet dat dat snel went ;-)

Frappant detail dit seizoen: Nu heb ik voor de 3e keer meegemaakt dat er geloot moest worden voor de start (ook in Wageningen en Barneveld). 3 keer moest ik achteraan plaatsnemen. 3 keer reed ik een goede koers. Ik wil vaker achteraan starten :-)